ऐरावत-प्रमुख-दिग्गजगण्डसान्द्र-

सिन्दुरसुन्दररसातिमनोहरश्रि।

स्वर्गापगाकनककोकनदाभिरूपं

भूयः पदद्वयमहः प्रणमामि विष्णोः॥

  

   –       महामहोपाध्याय-श्रीमन्मनुदेवभट्टाचार्यप्रणीत-वैष्णववैभवमहाकाव्यत उद्धृतम्

I adore again and again those feet of Vişņu (or the ever-expanding One), (bearing) the radiance of the exuberant aesthetic pleasure exuded from the cheeks of the heavenly elephants like Airāvata, etc, saturated with the colour of vermillion; (and) pleasing like the golden lotuses, fallen from heaven.  (My translation of the above verse)

शिखरिणीछन्दसा मद्रचितोऽयं श्लोकः

नवेन्दुस्निग्धभाधृतनवनलिन्यै त्विह तस्यै

नितरां प्रीत्या प्रेमविगलितमत्या च लिखितः।

समर्प्यते वै ग्रन्थ एष लसितार्णवत इतः

चिरात्प्रेमोडुपेन विहरणमोदाय हि तस्याः॥

                                         (शिखरिणी)

शार्दूलविक्रीडितच्छन्दसा मद्रचिता श्रीनिगमानन्दस्तुतिः

लीलालब्धललामलाभलसितालीलायितालम्बनं

नानासाधनतोऽर्जितारुणगताशेषप्रभाधारकम् ।

चिरं चर्चितशिष्यमङ्गलविधानक्षमपादाब्जकं

वन्दे देशिकलोकवन्द्यनिगमानन्दं महायोगिनम् ॥

 (शार्दूलविक्रीडितच्छन्दः)